Umowa kredytu EKSTRALOKUM (d. Kredyt Bank) nieważna!

Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2022 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu VI Wydział Cywilny (SSR Katarzyna Mialik-Antczak), VI C 1305/21, zasądził na rzecz powodów ponad 74 tys. złotych oraz 6.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu!

Sąd uznał, że umowa kredytu EKSTRALOKUM (d. Kredyt Bank; aktualnie – Santander Bank Polska) jest nieważna, bowiem po wyeliminowaniu postanowień abuzywnych umowa nie może być dalej wykonywana: „usunięcie nieuczciwych warunków umowy zmieniałoby jej treść i godziło w jej charakter w taki sposób, że umowy nie sposób utrzymać w mocy – co prowadzi do konstatacji o jej nieważności”.

Po przeanalizowaniu warunków zawartej przez strony umowy Sąd uznał, iż postanowienia umowne stanowiące o waloryzacji kredytu walutą CHF (§2 ust. 2, § 4 ust. 1a, § 9 ust. 2 zd. 2 umowy) są niedozwolone w rozumieniu art. 385(1) §1 k.c., a eliminacja z umowy mechanizmu waloryzacji skutkuje nieważnością umowy i koniecznością rozliczenia się wzajemnego stron umowy w oparciu o art. 410 § 2 k.c.

Wyrok w niniejszej sprawie, w zakresie oceny postanowień umownych dotyczących mechanizmu waloryzacji kredytu, został oparty o argumentację przedstawioną przez Sąd Najwyższy w sprawie V CSK 382/18 w wyroku z dnia 11.12.2019 r., gdzie badaniu podlegała analogiczna umowa kredytu Ekstralokum zawierana przez Kredyt Bank SA.

Podsumowując: niejednoznaczność postanowień nieuzgodnionych indywidualnie, kształtujących prawa i obowiązki powodów w sposób polegający na wykorzystaniu przez pozwany bank swojej dominującej, silniejszej pozycji oraz nadużycia zaufania powodów w celu zagwarantowania zysku dla Banku, niezależnie od ewentualnie zmieniającej się koniunktury i sytuacji gospodarczej i przerzucenia całego ryzyka związanego z umową na konsumenta, poprzez zastrzeżenie dla siebie uprawnienia do ustalania wysokości kursu przeliczeniowego waluty, a w konsekwencji także jednostronnego, arbitralnego kształtowania wysokości zadłużenia i rat kredytowych, w sposób arbitralny i nieprzewidywalny dla konsumenta, stawiając powodów wobec nieprzewidzianego ryzyka dowolnego kształtowania kursów wymiany przez kredytodawcę, skutkowała zaliczeniem postanowień § 2 ust. 2, § 4 ust. 1a i § 9 ust. 2 umowy do niedozwolonych klauzul spełniających kryteria z art. 385(1) k.c.

W ocenie Sądu utrzymanie stosunku prawnego bez postanowień uznanych za bezskuteczne nie było możliwe w świetle okoliczności niniejszej sprawy. Zdaniem Sądu, takie umowy byłyby sprzeczne z naturą nawiązanego stosunku umownego, zaś strony nie przewidziały mechanizmu, który pozwalałby na jego utrzymanie. Jednocześnie, strony bez wspomnianej klauzuli waloryzacyjnej, nigdy nie zawarłyby umowy o takiej treści , a to choćby z uwagi na zastosowanie w niej oprocentowania właściwego właśnie dla kredytów walutowych i z uwagi na związane z umową ryzyko walutowe, niższe niż to przewidziane dla kredytów złotówkowych.

Sprawę prowadził adw. Tomasz Dziedziński oraz adw. Adam Puchacz!

Zapraszamy do współpracy – Kancelaria bezpłatnie przeanalizuje Państwa umowę kredytu!